همایش ملی خانواده و زنان در دوران کرونا

رفتن به صفحه اصلی

ارائه مجازی مقاله

کد مقاله family-1109

عنوان بررسی تاثیر قرنطینه در دوران شیوع ویروس کرونا بر خشونت علیه زنان: مطالعه موردی دو کشور ایران و روسیه

نویسندگان مهشید حسینیان زرنقی - مریم غلام زاده

چکیده خشونت علیه زنان، به عنوان یک معضل جامعه و از رایج ترین معضلات اجتماعی و جلوهایی از اقتدار جوامع مرد سالارانه در جهان امروز است؛ که در تمام ملیت ها، طبقات و گروه های اجتماعی، پیر و جوان به چشم می خورد. حدود نیمی از جمعیت کره زمین را زنان تشکیل می دهند که در طول تاریخ مورد بی مهری های فراوان و مورد استثمار جسمی، روانی، جنسی و مالی قرار گرفته اند. خشونت علیه زنان از قدیم تا به حال نه تنها کمتر نشده است، بلکه بررسی های به عمل آمده و آمارهای تهیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی حاکی از نقض حقوق بشر در مورد زنان است. هزینه تحمیل شده ناشی از خشونت خانگی بر بخش بهداشت جامعه بسیار سنگین بوده و بخشی از آن برای مداوای آسیب جدی جسمی - روانی از جمله اضطرابها و علایم اختلالات روانی هزینه میشود. به این معضل اجتماعی تنها نباید از دریچه ی علوم روانشناختی و تربیت فردی نگریست بلکه می بایست تمامی جوانب اجتماعی و فرهنگی یک ملت را مورد توجه قرار داد چرا که این نوع معضل در سطح جهانی از یک مسئله خصوصی به یک مسئله ی اجتماعی و ملزوم توجه تبدیل شده است که نه تنها زنان یک جامعه را به بخش آسیب پذیر تبدیل کرده و امکان رشد و شکوفایی و استفاده از تمامی قابلیت های فردی را از آن ها سلب می کند بلکه بهداشت روانی و امنیت اجتماعی یک جامعه را دچار آسیب می کند و پیامد های جبران ناپذیری را به دنبال دارد. بنابراین می توان گفت جامعه ای که خواهان ترقی و پیشرفت در همه ی ابعاد خویش است نباید از مسئله ی خشونت علیه زنان به سادگی بگذرد. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و گسترش دسترسی به رسانه های جمعی اطلاعرسانی و آگاهی درباره این نوع خشونت افزایش چشمگیری یافته است و زنان بیش از هر دوره دیگری جسارت ابراز انزجار و خشم خود را در برابر این نوع خشونت داشته اند. البته باید خاطر نشان کرد که هنوز هم در بسیاری از جوامع به علت عدم آموزش و آگاهی سازی مناسب، زنان از بیان خشونتهایی که به آن ها تحمیل شده است به دلایل مختلفی از جمله ترس از دست دادن آبرو، ترس از تشدید خشونت و... امتناع میکنند. تقریبا در همه کشورها ویروس کویید-19 آسیب های زیادی در زمینه، اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی به بار آورده است که یکی از مهمترین آنها افزایش خشونت های خانگی می باشد. با شروع قرنطینه بسیاری از زنان در سراسر جهان مجبور شدند تا در خانههای خود، در کنار شریک آزارگر خود محبوس بمانند و این امر نگرانیهای بین المللی در مورد افزایش خشونت در دوران قرنطینه را به همراه داشته است. در واقع خانواده، نهادی است که شدت، عمق و گستردگی روابط و تعاملات در آن از هر نهاد دیگری بیشتر است. نهاد خانواده زمانی میتواند مکانی پر از امنیت و عطوفت باشد که دچار آشفتگی و نابسامانی نباشد. در بسیاری از کشور ها برای کنترل ویروس کرونا به مردم پیشنهاد شده تا در قرنطینه خانگی به سر برند و همین مسئله باعث ایجاد تنش هایی در برخی از خانوادهها شده است. افراد در کنار ترس و اضطراب از آلوده شدن به این ویروس، متحمل تنش ها و فشار های ناشی از عدم امنیت شغلی خود در دوران کرونا هستند و همین مسئله باعث شده است تا آستانه تحمل آنها پایین آمده و رفتار های خشونت آمیز در کانون خانواده بروز و افزایش پیدا کند و حتی افرادی که تا قبل از این تجربه آزار را نداشته اند نیز ممکن است مورد آزار قرار بگیرند. طبق بررسی های صورت گرفته در ایران و روسیه (که البته این مشکل بسیاری از کشورها است) زنانی که مورد خشونت قرار گرفتهاند ترجیح می دهند این رنج را پنهان نگه دارند و آن را به کسی از جمله نزدیکان، پلیس یا متخصصان روان شناسی و مددکاری اجتماعی بازگو نکنند، زیرا بر این باورند که در این مورد از طرف اطرافیان مورد سرزنش قرار گرفته، به بی لیاقتی در ایفای نقش بایسته خود متهم خواهند شد، این امر از سویی از یاری گرفتن این زنان از امکانات خدمات سازمان های حمایتی جامعه ممانعت می کند و از سوی دیگر تمکین در مقابل رفتار خشونت آمیز شوهر، این رفتار را در وی به یک عادت تداوم یافته تبدیل می کند، فرهنگ عامیانه جامعه نیز تا حدودی به خشونت مردان مشروعیت می بخشد. این تحقیق از نوع کاربردی است. روش این تحقیق کیفی است و نوع آن فراتحلیلی است. این تحقیق با استفاده از پژوهش های انجام شده در مورد خشونت علیه زنان در ایران و روسیه صورت گرفته است. یافته های این تحقیق نشان می دهند که در ماههای اخیر، در دوران قرنطینه ویروس کرونا به ویژه به علت وجود محدودیتهای ترددی اعمال شده از سوی دولت های ایران و روسیه و وجود ترس و اضطراب از مبتلا شدن به ویروس کروتا، زنان کمتر از پیش به مراکز درمانی مراجعه کرده اند، که این امر نگرانی سازمان ملل و حمایت از زنان را افزایش داده است. این پژوهش ضمن بررسی مفهومی خشونت علیه زنان، نگاه و استراتژی های زنان در مقابله با آن، تاثیر دنیای مدرن و محرک های نوین به خصوص دوران قرنطینه را بر این نوع از خشونت در دو کشور ایران و روسیه را مورد توجه قرار داده و ضمن مطالعه تدابیر و اقداماتی که تا کنون جهت مقابله با آن صورت گرفته راهکارهایی برای پیشگیری و مقابله با این خشونت ارائه می کند. نتایج این تحقیق می دهد که خشونت علیه زنان در این دوران به طور نگران کننده ای رو به افزایش بوده و لازم است در کنار آگاهی سازی از طریق رسانه های جمعی و عمومی جهت پیشگیری از آن که بهترین نوع مقابله است قانون هایی نیز جهت پیگیری مراجع قانونی وضع شود چراکه نقش دولتها در تدوین قانون برای مقابله با این خشونت خاموش و شناسایی و مجازات آزارگران بیش از پیش اهمیت دارد.

محتوای ارائه مجازی مقاله

نظرات

ثمین همایش، سامانه مدیریت کنفرانس ها و جشنواره ها - نگارش 29.7.6