همایش ملی خانواده و زنان در دوران کرونا

رفتن به صفحه اصلی

ارائه مجازی مقاله

کد مقاله family-1030

عنوان تاثیر کرونا ویروس ( کووید-19) بر روابط اجتماعی خانواده

نویسندگان دکتر علی محمد جوادی - دکتر مراد برادران

چکیده از اواخر سال 2019 پاندمی ویروس کرونا(کووید-19) در ووهان چین یافت شد و با توجه به قدرت شیوع، به سرعت همه کشورهای جهان را دربرگرفت. طبق گزارش بهداشت جهانی، این بیماری تا 29 دسامبر 2020 تعداد 80155187 نفر را درگیر کرده و تعداد 1771128 نیز بر اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند. همچنین طبق همین گزارش، در ایران تا تاریخ 9 دی ماه 1399، تعداد 1206373 نفر به این بیماری مبتلا و تعداد 54814 نفر نیز فوت کرده-اند(www.who.int/covid-19/information ). این بیماری تهدید سلامت جسمانی جامعه، عدم اطمینان و سردرگمی، ترس و اضطراب و هراس عمومی را به همراه داشته و همه ابعاد زندگی اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده است. اِعمال سیاست هایی مانند تعطیلی مراکزتجمع و تعامل افراد، مدارس، دانشگاه ها، رستوران ها، بازار، پارک ها، کافه ها، نمایشگاه ها و بسیاری از مراکز دیگر را به همراه داشته است. به دنبال شیوع این بیماری، همه کشورها به فواصل مختلف جهت کنترل بیماری، قرنطینه اعلام کردند. جامعه از شرایط عادی و طبیعی خود خارج شد. بسیاری از کسب و کارها تعطیل یا نمیه تعطیل شدند، و بسیاری از تعطیل شدگان به مرز ورشکستگی رسیدند. فشار سنگینی بر دولت ها وارد آمد و اقتصاد بسیاری از کشورها با کاهش رشد مواجه شد و درآمد سرانه در مقیاس جهانی با میانگین رشد منفی 6/3 درصد، مواجه شده است. روابط اجتماعی در همه سطوح به شدت کاهش پیدا کرده و افراد و خانواده ها به شدت ایزوله و منزوی شده اند. با ماندن اعضای خانواده درخانه، تنش ها بین آنان افزایش کرده و بر افسردگی و اضطراب آن ها افزوده است. همچنین با توجه به نوع ویروس و قدرت انتقال آن، فاصله-گذاری فیزیکی جهت جلوگیری از انتقال و گسترش آن باعث کاهش تعاملات شده است . در این راستا تحقیق حاضر در مورد تاثیر این ویروس بر چگونگی روابط اجتماعی درون و برون خانواده است. به عبارت دیگر تحقیق حاضر به دنبال این سئوال است که کرونا ویروس تا چه حد روابط اجتماعی خانواده‎ها را تحت تاثیر قرار داده است؟ به منظور پاسخ گویی به چگونگی روابط اجتماعی خانواده در دوران کرونا، از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه استفاده شد، بدین صورت که پرسشنامه آنلاین تنظیم گردید و این پرسشنامه در بین گروههای شبکه های اجتماعی مجازی و اینترنتی به صورت تصادفی ارسال شد که تعداد 200 پرسشنامه به همراه پاسخ سئوالات به ایمیل محقق ارسال شد و با توجه با آن کاهش یا افزایش روابط خانوادگی آنان در قبل از دوران کرونا و بعد از آن سنجیده شد. شاخص های روابط اجتماعی خانواده را به دو بعد روابط اجتماعی بیرون خانواده و روابط اجتماعی درون خانواده تقسیم کردیم(Diego Zavaleta,2016 ). روابط-اجتماعی بیرونی خانواه شامل: میزان ارتباط اجتماعی، حمایت از شبکه های اجتماعی، شرکت در بحث ها با دوستان وآشنایان نزدیک، و روابط اجتماعی درون خانواده شامل: رضایت از روابط اجتماعی، نیاز به رابطه اجتماعی، احساسِ تعلق به محله/روستا و اجتماع، تنهایی و اعتماد می باشد. نتایج توصیفی نشان داد که متغیرهای تحمل تنهایی، میزان اتکا به دوستان، میزان احترام گرفتن از دوستان، تفاوت چندانی نسبت به زمان قبل از کرونا نکرده است. در مقابل متغیرهای احساس تنهایی، اعتماد اجتماعی، صمیمیت با اعضای خانواده، دلبستگی به دیگران و رضایت از خانواده بیشتر از قبل دوران کرونا شده است. همچنین متغیرهای دوست داشتن تنهایی، میزان رابطه با دوستان، میزان محبوبیت در اجتماع، رضایت از زندگی اجتماعی، ارتباط با خویشاوندان، ارتباط با همسایه، هم صحبتی با دوستان و خویشاون درباره مسایل شخصی کمتر از دوران قبل از کرونا شده است. نتایج تبیینی نشان داد که میزان روابط اجتماعی اعضای خانواده در دوران کرونا کاهش یافته است و میزان این کاهش بعد از دوران کرونا تفاوت معنی داری با قبل از دوران کرونا دارد. بحث: نتایج تحقیق نشان می دهد که همبستگی درونی اعضای خانواده در دوران کرونا بیشتر شده، ولی در مجموع با کاهش روابط اجتماعی خانواده مواجه شده ایم و انزوای اجتماعی آنان بیشتر شده است. با کاهش روابط اجتماعی خانواده ها در دوران کرونا، سلامت اجتماعی و روانی جامعه مورد تهدید قرار گرفته است، که به نظر می رسد این کاهش روابط اجتماعی خانواده می تواند منجر به کاهش سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی شود. کرونا ویروس این نکته را به ما متذکر می شود که سلامت عمومی در اولویت قرار دارد و دولت ها باید اهتمام بیشتری در زیر ساخت های بهداشتی و سلامت عمومی جامعه داشته باشند و علاوه بر این در دوران پسا کرونا دولت باید بتواند اعتماد عمومی خانواده ها را بیشتر به خود جلب کند. بااعتماد بیشتری که خانواده ها نسبت به دولت پیدا کنند، بسیاری از هزینه ها مخصوصا در حوزه سلامت و بهداشت عمومی کاهش می یابد.همچنین دولت ها و سیاستگذاران باید برای تبعات اجتماعی این بیماری بر روی خانواده ها نیز برنامه ریزی داشته باشند و سیاست هایی را اتخاذ کنند تا به وضعیت خانواده هایی که در دوران کرونا از نظر اقتصادی آسیب دیده اند بیشتر رسیدگی شود. بی توجهی به این مسایل می تواند خانواده ها را در وضعیت نامساعدی قراردهد.همچنین باید بعد از پایان این بیماری، برنامه ریزی به سمتی پیش رود که نشاط بیشتری به جامعه تزریق شود و روحیه جمع گرایی که در خانواده های ایرانی موج می زند، مورد تشویق و تبلیغ بیشتری قرارگیرد.

محتوای ارائه مجازی مقاله

نظرات

ثمین همایش، سامانه مدیریت کنفرانس ها و جشنواره ها - نگارش 29.7.6